بررسی و توسعه مدل شاخص کیفیت جهت خطوط بتنی در راه آهن

یکی از بخشهای اساسی در سامانه مدیریت نگهداری خط که جهت برنامه ریزی و سازماندهی فعالیتهای تعمیر و نگهداری خطوط ریلی به آن نیاز است، ارزیابی شرایط روسازی می باشد. شرایط روسازی خطوط بتنی را ه آهن از نظر پارامترهای نگهداری، امری کیفی است که برای تصمیم گیری در مورد عملیا تهای نگهدا ری و تعمیر و پیشبینی شرایط آینده خط در یک سامانه مدیریتی، باید به صورت یک پارامتر کمی درآید  بدین منظور در این تحقیق از توسعه مدلهای شاخص کیفیت ساز های خط و شاخص کیفیت هندسی خط استفاده می شود.  در این خصوص علیرغم توسعه قابل توجه خطوط بتنی را ه آهن در ایران و جها ن، هنوز روش مدون و مشخصی جهت ارزیابی کیفی روسازیهای بتنی ارایه نگردیده است. برای کالیبره کردن مدل شاخص کیفیت اجزای خط در یک مسیر نمونه، مطالعات میدانی در قسمتهایی از خطوط بتنی متروی تهران صورت گرفته است. در مسیر مورد مطالعه، شاخصهای کیفیت اجزاء خط برای گرو ههای پابند، دال بتنی و ریل که به ترتیب 95 ،89 و88 بودند، نشان داد که کمی کردن وضعیت کیفی اجزاء خطوط بتنی با استفاده از متدولوژی مورد استفاده و آنچه که انتظار می رفت، دارای نتایج مناسبی بوده است. شاخصهای هندسی مورد استفاده در ا ین تحقیق علاوه بر انحراف معیار، پارامتر میانگین را نیز در نظر می گیرند. در مسیر مورد مطالعه، نتیجه شاخص هندسی برای خط مورد مطالعه با توجه به مقدار مجاز3/02 و صفر می باشد، که ملزومات کافی برای عبور قطار را دارا می باشد.